Register your attendance for the vernissage of Grège Gallery x Fosbury & Sons.
When? Thursday 3rd of April, 5.30pm - 9pm
Where? Fosbury & Sons Boitsfort
This vernissage is a collaboration between Grège Gallery and Fosbury & Sons, born from shared visions; namely the synergy between art and architecture and how it always results in new-found inspiration.
We are happy to open up our space, a true brutalist gem designed by Constantin Brodski, to host the group exhibition Ce qui s’efface demeure/Wat verdwijnt, blijft bestaan. Grège Gallery will showcase different artists, including Juliette Lemontey, Toufan Hosseiny, Jamie Mills, Giorgio Petracci, Chidy Wayne, Armando Mesías, Silvia De Marchi, Roan Van Oort and Moritz Berg.
Check out the available works here.
Ce qui s’efface demeure
Dans l’architecture brutaliste du Fosbury & Sons Boitsfort, pensée par Constantin Brodzki comme une sculpture habitée, "Ce qui s’efface demeure" explore la mémoire contenue dans la matière. À travers la toile, la jute, le lin et le papier, les artistes convoquent des surfaces où le geste laisse une empreinte, où l’effacement devient révélation.
"Ce qui s’efface demeure" interroge cette tension entre la disparition et la persistance, entre le tangible et l’évanescent. Comme les murs de béton qui portent la mémoire d’un geste architectural radical, les œuvres ici exposées nous rappellent que la matière, même altérée, conserve une trace. Ce qui s’efface ne disparaît pas, mais s’inscrit autrement – dans la fibre, dans le pli, dans la mémoire de ceux qui regardent.
Wat Verdwijnt, blijft bestaan
Binnen de brutalistische architectuur van Fosbury & Sons Boitsfort, ontworpen door Constantin Brodzki als een bewoonde sculptuur, verkent "Wat verdwijnt, blijft bestaan" de herinnering die in materialen vervat zit. Door middel van doek, jute, linnen en papier creëren de kunstenaars oppervlakken waar gebaren sporen nalaten, waar uitwissing een vorm van onthulling wordt.
"Wat verdwijnt, blijft bestaan" bevraagt de spanning tussen verdwijnen en voortbestaan, tussen het tastbare en het vluchtige. Net zoals de betonnen muren de herinnering aan een radicale architectonische geste dragen, herinneren de tentoongestelde werken ons eraan dat materie, zelfs wanneer het wordt aangetast, een spoor behoudt. Wat verdwijnt, verdwijnt niet echt, maar wordt op een andere manier ingeschreven—in de vezels, in de plooien, in het geheugen van de toeschouwer.